Прыходзіш такая прывабная,
Прыгожая, чыстая, зграбная.
Прыветнасьць суцешная! 3 доляю
Пакорна зьмірыцца я здолею.
Твой чую усплёск, беларыбіца!
Мне хочацца хваляю выбіцца
I лётаць, лунаць над краінаю,
Дзе лашчыў я веру нявінную.
Сьмяешся, ласкава гаворачы:
– Залішне мінулае горычы!
Ты маеш трывогу бядовую,
Трапёткую мрою, мядовую.
Трывога цябе супакойвае –
На радасьць, на песьні настройвае.
|
|
